Welke tip geeft de notaris aan een koppel gehuwd onder een gemeenschapsstelsel en samen bouwt op een eigen grond van één van de partners
Wie een grond bezit als eigen goed, door het te hebben verkregen via
schenking
Overeenkomst waarbij de schenker, tijdens zijn leven, onherroepelijk enig goed (of geldbedrag) afstaat uit vrijgevigheid aan de begiftigde die het aanneemt.
Schenkingen tussen ongehuwde partners zijn belangrijk vermits zij niet van elkaar kunnen erven. Schenken en erven zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar: hoe meer geschonken wordt bij leven, hoe kleiner de totale nalatenschap en hoe lager de erfbelasting. De schenking is dus een belangrijk instrument bij successieplanning.
bijvoorbeeld, blijft alleen eigenaar, ook al is hij of zij gehuwd met een gemeenschapsstelsel.
Indien deze persoon met zijn/haar echtgenoot bouwt, worden de facturen doorgaans betaald met gemeenschappelijke inkomsten zodat men zou kunnen denken dat het huis het koppel toebehoort en de grond eigendom is gebleven van diegene die deze grond heeft verkregen.
Door het mechanisme van de
natrekking
Het recht van natrekking maakt de eigenaar van een onroerend of roerend goed automatisch eigenaar van wat dat goed voortbrengt of wat er natuurlijk of kunstmatig mee verbonden wordt. Bijv. de eigenaar van een stuk grond wordt automatisch eigenaar van de gebouwen of beplantingen die erop gebouwd of geplant zijn, zelfs door een derde.
De vruchten van roerende goederen en de gebouwen en beplantingen op onroerende goederen worden vermoed aan dezelfde eigenaar toe te behoren.
wordt nochtans alleen de eigenaar van de grond ook eigenaar van het gebouw.
Die andere echtgenoot krijgt een vergoeding die begroot wordt rekening houdend met de meerwaarde dat het huis verkrijgt over de jaren heen.
Wenst men dat het huis echt aan de twee echtgenoten toebehoort dan volstaat het de grond via een huwelijkscontract in te brengen in de gemeenschap, zodat het huis dan ook zal toebehoren aan de twee echtgenoten. Die
inbreng
Inbreng betekent dat het geschonken goed moet terugkeren naar de erfmassa waar het onder de erfgenamen zal verdeeld worden.
zal gekoppeld worden aan een aantal bedingen die moeten vermijden dat de inbrenger zijn grond zou moeten afstaan aan de andere echtgenoot in geval van echtscheiding. Omgekeerd zal de andere echtgenoot moeten vergoed worden voor zijn aandeel in de bouw als de inbrenger zijn ingebrachte grond kan terugnemen.
Een andere manier van werken is het gebruik van een "
recht van opstal
Recht om gebouwen, werken of beplantingen op, onder of boven andermans grond te hebben. Dat recht brengt een tijdelijke horizontale splitsing van het goed met zich mee. De opstalgever is de eigenaar van de grond; diegene die het opstalrecht verkrijgt (de opstalhouder) wordt als het ware tijdelijk eigenaar van de gebouwen, beplantingen en werken op die grond. Een opstalrecht kan maximaal bekomen worden voor de duur van maximum 99 jaar. Dit recht wordt heel vaak toegepast wanneer een koppel een huis bouwt op de grond van één van hen.
". Het recht van
opstal
Een (tijdelijk) recht om gebouwen, werken, of beplantingen op, onder of boven andermans grond te hebben.
maakt de gevolgen van de natrekking ongedaan.
Het is een "afstand van natrekking".
In het geval van een getrouwd koppel waarvan één eigenaar is van de grond kan dit handig uitkomen. Er gebeurt immers een opsplitsing van de eigendom waardoor de ene echtgeno(o)t(e) niet in de kou blijft staan bij verkoop van het huis. Het addertje onder het gras is dat dit enkel mogelijk is bij het stelsel van "scheiding van goederen". Men kan echter op ieder moment het stelsel wijzigen.