De aankoop van een woning en mijn gezin

De aankoop van een woning heeft niet alleen gevolgen voor jou, maar ook voor je gezin. Het is daarom belangrijk stil te staan bij wat er met de woning gebeurt als jij er niet meer bent of als de relatie zou eindigen. Precies om die reden houdt de notaris rekening met je familiale situatie.

Gehuwd of ongehuwd bij de aankoop: maakt het iets uit?

Bij koppels die al getrouwd zijn op het moment van de aankoop van de woning, zal de woning automatisch in het gemeenschappelijk vermogen vallen. Elke gezamenlijke aankoop door de partners tijdens het huwelijk valt immers in het gemeenschappelijk vermogen.

Bij een ongehuwd koppel is er geen sprake van een gemeenschappelijk vermogen. De samenwonende partners zijn louter mede-eigenaar van een woning. Trouwen ze na de aankoop van de woning, dan zullen ze iets moeten ondernemen om deze woning in te brengen in het gemeenschappelijk huwelijksvermogen. Dat kan door bij de notaris een huwelijksovereenkomst te tekenen waarbij de partners de eerder aangekochte woning in het gemeenschappelijk vermogen inbrengen.

Une famille heureuse

Samenwonende koppels: nuttige regelingen bij de aankoop

  • Als je samen met je partner een huis koopt zonder dat je getrouwd bent, dan kan je een beding van aanwas in de aankoopakte laten opnemen door de notaris. Met zo’n beding gaat de woning automatisch naar de langstlevende partner. Die laatste krijgt dan de volle eigendom van de woning, zonder dat de kinderen hier aanspraak op kunnen maken. Dankzij een aanwasbeding komt de woning immers niet in de erfenis . Wel zal de langstlevende registratiebelasting moeten betalen op het deel dat aanwast. Aan zo'n beding hangt dus een fiscaal prijskaartje vast. 

    Maar wat als het tot een breuk komt? Geen fijne gedachte, maar ook die mogelijkheid kan je maar beter voorzien. Als de relatie wordt beëindigd, wens je niet dat je ex-partner jouw deel in de woning krijgt als je voor hem zou overlijden. De notaris kan in de aankoopakte clausules opnemen waarin staat wat er bij een breuk moet gebeuren. Zo kan je voorzien dat elk van de partners het aanwasbeding kan opzeggen, of dat deze clausule automatisch ( van rechtswege ) vervalt als het tot een breuk komt. Of je kan voorzien dat het aanwasbeding geen uitwerking meer zal hebben zes maanden na de feitelijke scheiding.

  • Partners die vóór het aangaan van een huwelijk samen een goed hebben aangekocht, kunnen - voor zover zij elk exclusief en ten belope van gelijke delen volle eigenaar zijn van de woning (50/50) - in de aankoopakte een verklaring van anticipatieve inbreng laten opnemen. Dankzij deze verklaring zal het goed, op het moment van hun huwelijk, automatisch tot het gemeenschappelijk vermogen behoren. De inbreng zal dus niet meer moeten gebeuren via een huwelijkscontract, wat in sommige gevallen bepaalde kosten kan besparen voor de koppels.

  • Samenwonende koppels kunnen een aanwasbeding opnemen in hun aankoopakte, al is dat fiscaal vaak minder interessant. Daarom kiezen veel koppels er bij de aankoop van hun woning ook voor om een testament op te maken. Met een testament kan men ervoor zorgen dat het eigen aandeel in de woning bij overlijden naar de partner gaat. Voor feitelijk samenwonende koppels is dit zelfs noodzakelijk, omdat de wet in hun geval niets voorziet. Wettelijk samenwonende partners erven wel het vruchtgebruik van de woning en de inboedel, maar via een testament kunnen zij elkaar volle eigendomsrechten toekennen.

    Waarom dan toch een aanwasbeding naast een testament voorzien? Een testament behoort tot het erfrecht. Kinderen hebben altijd recht op hun reservatair erfdeel en kunnen hun aandeel opeisen wanneer er te veel via een testament wordt weggeschonken. Een aanwasbeding daarentegen werkt buiten het erfrecht. Het is dus perfect mogelijk dat iemand een ‘optioneel’ aanwasbeding opneemt in de akte, en daarnaast ook een testament opstelt.

Wat als er een ongelijke inbreng is?

Wanneer de ene partner meer bijdraagt aan de aankoop van de woning dan de andere, hoeft dat geen probleem te zijn. Vaak wordt in de aankoopakte toch voorzien dat beide partners gelijk eigenaar zijn. Dit laat toe om een aanwasbeding (of een anticipatieve inbreng) op te nemen, ook al zijn de werkelijke inbrengbedragen ongelijk.

In de praktijk zal de notaris dit verschil opvangen door een afzonderlijk document op te stellen. In een schulderkenning leggen de partners vast welk bedrag de ene aan de andere verschuldigd is en onder welke voorwaarden dit moet worden terugbetaald. Zo wordt doorgaans de partner die meer heeft geïnvesteerd beschermd voor het geval de relatie zou eindigen.

Als alleenstaande een woning kopen

Ook alleenstaanden denken best na over wat er met hun woning gebeurt bij hun overlijden. Het erfrecht speelt een cruciale rol

Als de koper kinderen heeft, dan zullen de kinderen de volle eigendom van de woning erven. Zijn er geen kinderen, dan komen de broers, zussen en ouders samen in aanmerking om te erven. Elke levende ouder erft 1/4de van de woning. De rest wordt verdeeld onder de broers en zussen. 

Voor alleenstaanden zonder kinderen veronderstelt de aankoop van een woning denkwerk. Mogelijk zal een testament nodig zijn om te bepalen naar wie de woning gaat ingeval van overlijden. 

single in de stad

De gezinswoning: samen beslissen over de verkoop

Bij gehuwde of wettelijk samenwonende koppels geniet de gezinswoning van een bijzondere bescherming. De partners moeten akkoord gaan om de woning te verkopen, te verhuren, te schenken of er een hypotheek op te verlenen. Dat geldt ook wanneer de gezinswoning eigendom is van één van de partners. Zelfs wanneer één van de partners dus eigenaar is, zal de zeggenschap toekomen aan beide gehuwde of wettelijk samenwonende partners. Wanneer één van de partners niet akkoord gaat met een beslissing en de andere partner meent dat dit ten onrechte is, kan hij of zij steeds machtiging vragen aan de rechtbank om toch de beslissing te laten uitvoeren.