Een echtscheiding door onderlinge toestemming: de beste manier om de breuk met je partner zonder kleerscheuren te regelen

Een echtscheiding door onderlinge toestemming is de minst pijnlijke manier om uit het huwelijksbootje te stappen. Wat houdt zo’n echtscheiding precies in?

De coronacrisis leidt tot een stijging van het aantal scheidingen. Een punt zetten achter de relatie is voor de partners en de kinderen emotioneel sowieso al een  zware dobber.

Om te vermijden dat de relatiebreuk ook nog eens uitmondt in een zware en kostelijke procedureslag voor de rechtbank, kies je best voor een echtscheiding door onderlinge toestemming of een EOT.

Bij een EOT moeten de echtgenoten een overeenkomst bereiken over alle gevolgen van de echtscheiding. Je bepaalt samen met je ex-partner hoe je de gevolgen van de scheiding regelt. Die regeling moet uitmonden in een schriftelijke overeenkomst die tot stand moet komen vóór  je de procedure voor de rechtbank kan inleiden.

Voorafgaande overeenkomst

In die voorafgaande overeenkomst moet je een akkoord opnemen over het verblijf en de onderhoudsbijdrage voor de kinderen en over de verdeling van de goederen en de schulden. Je moet vooraf ook beslissen of je elkaar een onderhoudsuitkering zult betalen en of je nog van elkaar zult erven als één van de partners tijdens de echtscheidingsprocedure overlijdt.

In theorie kunnen de partners onderling tot een akkoord komen. De tussenkomst van een notaris is alleen verplicht als je met je ex ook een regeling treft over een onroerend goed zoals een woning waarvan je samen eigenaar bent. Bijvoorbeeld als jullie beslissen om de gemeenschappelijke woning te verkopen of als je je partner wil uitkopen.

Toch is een professionele ondersteuning bij het bereiken van een voorafgaande regeling aan te raden. Een notaris kan je wijzen op de juridische valkuilen en weet hoe hij de soms complexe overeenkomst moet opstellen. Bovendien kan hij bemiddelen wanneer jullie het niet meteen eens geraken over bepaalde aspecten van de echtscheiding.

Onherstelbare ontwrichting

Bereiken jullie geen akkoord, dan kan je voor de rechtbank een procedure beginnen om de echtscheiding te vragen op grond van “een onherstelbare ontwrichting van het huwelijk”. Maar dan is de kans reëel dat die procedure uitmondt in een kostelijke procedureslag die jaren kan aanslepen. Zo’n gerechtelijke procedure weegt ook zwaar door op menselijk vlak en vaak dreigen de kinderen de dupe te worden.

Precies daarom kan de familierechtbank de ex-partners ook dan bevelen om eerst nog een bemiddelingspoging te ondernemen.  

Pas als er geen onderling akkoord uit de bus komt, hakt de rechtbank de knopen door. De rechter beslist dan waar en wanneer de kinderen moeten verblijven en hoeveel onderhoudsgeld er voor hen en eventueel voor de ex-partner moet worden betaald. En daarmee is de kous niet af. Bij zo’n procedure wordt in principe een notaris via een vonnis aangesteld om over te gaan tot de vereffening- verdeling van het huwelijksvermogen.

Met een EOT kan je dat allemaal vermijden, verloopt de procedure veel vlotter en houd je de regie over de gevolgen van je relatiebreuk veel meer in eigen handen.