Kan ik aanvaarden dat mijn erfrechtelijke reserve wordt aangetast?
Dit bericht is geschreven op 03/12/2018, in functie van de regelgeving die op dat moment gold. Informeer je altijd bij een notariskantoor om specifieke informatie en advies te krijgen dat bij je situatie past.
De langstlevende huwelijkspartner en de kinderen worden in het erfrecht beiden beschermd met een ‘erfrechtelijke reserve De reserve is het wettelijk erfdeel dat bepaalde in de wet opgesomde erfgenamen (kinderen, de langstlevende echtgeno(o)t(e), in sommige gevallen de ouders…) nooit kan ontnomen worden. ’. Dat betekent dat de wet ze niet alleen een erfrecht toekent, maar ook een gewaarborgd minimum erfdeel waarop ze altijd recht op hebben. Schenkt of legateert een erflater Degene die is overleden en enig bezit - geld, goederen (en mogelijke schulden) - als erfenis nalaat. dus bij leven ‘te veel’, dan kan een benadeelde huwelijkspartner of kind een vordering tot inkorting Ieder vermogen bestaat uit een beschikbaar deel en een onbeschikbaar deel (de reserve). Men kan schenken of nalaten via testament ten belope van het beschikbaar deel. De reserve mag niet aangetast worden, ze wordt voorbehouden aan de kinderen (of soms de ouders). Tast een gift of een schenking toch de reserve aan, dan moet inkorting plaatsvinden. De schenking wordt gekortwiekt ten belope van het deel dat het beschikbaar deel van de erfenis overtreft. instellen, zodat hij of zij zijn minimum erfdeel toch verkrijgt.
Hoe beschermend de wettelijke reserve van een
erfgenaam
De persoon die een erfenis door versterf of uiterste wil geheel of gedeeltelijk verkrijgt.
ook is, om uitéénlopende redenen zou een erfgenaam op voorhand kunnen aanvaarden dat zijn reserve aangetast mag worden. Sinds 1 september 2018 kan een reservataire erfgenaam (bv. een kind), op voorhand, ten aanzien van een welbepaalde
schenking
Overeenkomst waarbij de schenker, tijdens zijn leven, onherroepelijk enig goed (of geldbedrag) afstaat uit vrijgevigheid aan de begiftigde die het aanneemt.
Schenkingen tussen ongehuwde partners zijn belangrijk vermits zij niet van elkaar kunnen erven. Schenken en erven zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar: hoe meer geschonken wordt bij leven, hoe kleiner de totale nalatenschap en hoe lager de erfbelasting. De schenking is dus een belangrijk instrument bij successieplanning.
, aanvaarden dat zijn beschermd erfdeel wordt aangetast. Dat kan de betrokken erfgenaam doen door te verzaken aan zijn recht op inkorting, wat betekent dat de erfgenaam daarmee aangeeft dat hij of zij zijn recht op inkorting niet zal uitoefenen ten aanzien van een welbepaalde schenking. Opgelet, enkel meerderjarigen kunnen verzaken aan dit recht op inkorting. Een voorbeeld kan één en ander verduidelijken:
Luc en Ann hebben vier kinderen. Hun drie oudste kinderen hebben elk een toffe job en komen niets tekort. Luc en Ann zijn echter zeer bezorgd om de toekomst van hun jongste kind David, dat door een fysieke handicap moeite ondervindt om een plaats te vinden op de arbeidsmarkt. Bovendien gaat de fysieke beperking van David ook gepaard met hoge medische kosten…
Luc heeft zijn hele leven lang gewerkt. Hij beseft dat David een financiële buffer nodig heeft, nog meer dan zijn broers en zussen. Daarom wil Luc een grote schenking doen aan David. Hij bespreekt dit met zijn kinderen en ze aanvaarden allemaal dat ze hun recht op inkorting niet zullen uitoefenen ten opzichte van de schenking aan David. Luc en Ann kunnen dus op hun beiden oren slapen.
Zo’n vervroegde ‘verzaking aan de vordering tot inkorting’ kan op verschillende manieren gebeuren: via een eenzijdige verklaring van de reservataire erfgenamen, via de schenking aan David zelf, of via een verklaring nadien. Hoe dan ook zullen de kinderen bepaalde procedureregels en formaliteiten moeten volgen. Zo’n verzaking maakt immers een (punctuele) erfovereenkomst uit. Wil je meer informatie over de procedure dat gevolgd moet worden? Klik dan hier.