Het verblijvingsbeding en het keuzebeding

Het verblijvingsbeding
Wat is het verblijvingsbeding?
Een
verblijvingsbeding
Het bevoordelen van de langstlevende echtgenoot door middel van een clausule in het huwelijkscontract zoals bijvoorbeeld overeenkomen dat de gehele gemeenschap aan de langstlevende toekomt (= verblijft).
is een afspraak waarbij:
- De langstlevende partner bij overlijden van de ander volle eigenaar wordt van het volledige gemeenschappelijke vermogen.
- De kinderen
erven
Bij overlijden erft de overblijvende echtgenoot altijd het vruchtgebruik van de gezinswoning met alle huisraad en meubilair.
Ongehuwd samenwonenden die louter feitelijk samenwonen erven niet van elkaar tenzij er een testament in hun voordeel werd opgemaakt.
Wettelijk samenwonenden erven automatisch van elkaar. Dit geldt alleen voor de samenwonenden die een verklaring voor de ambtenaar van de burgerlijke stand hebben opgemaakt.
pas bij het overlijden van de tweede ouder. - Het is vooral handig wanneer er onroerende goederen in de gemeenschap zitten (bv. de gezinswoning De gezinswoning is de gezamenlijke hoofdverblijfplaats waar partners met hun gezin normaal leven. Ze hebben er hun ‘voornaamste belangen’. Gehuwden moeten alle beslissingen over hun gezinswoning samen nemen, ook al is maar 1 van hen eigenaar van de woning of staat er maar 1 naam op de huurovereenkomst. Dat is de bescherming van de gezinswoning. Dezelfde bescherming geldt bij wettelijk samenwonenden. ), zodat de langstlevende partner die zelfstandig kan beheren of verkopen.
Het verblijvingsbeding wordt ook aangeduid als het 'langst leeft, al heeft'-beding.
Waarom is een verblijvingsbeding soms niet meer wenselijk?
Een verblijvingsbeding is niet langer steeds wenselijk. Dit omdat de wetgeving is geëvolueerd:
- Sinds 1981 heeft de langstlevende partner sowieso het vruchtgebruik Het recht om een andermans goed te gebruiken en de vruchten daarvan te innen alsof men zelf de eigenaar was, met de verplichting ervoor te zorgen zodat het goed zelf in stand blijft. Een vruchtgebruiker kan dus in een onroerend wonen, maar kan evengoed dit onroerend goed verhuren en genieten van de huurinkomsten. Ander voorbeeld: De vruchtgebruiker van een kapitaal zal geen eigenaar zijn van het kapitaal, maar zal wel recht hebben op de interesten. op de gezinswoning.
- De langstlevende partner kan altijd in de gezinswoning blijven wonen, ook zonder verblijvingsbeding.
- Het verblijvingsbeding is fiscaal zwaar geworden, met mogelijk hoge erfbelastingen.
Heb je een huwelijksovereenkomst van vóór 1981? Dan kan het interessant zijn om je contract te laten herzien.
Het keuzebeding
Wat is het keuzebeding?
Het keuzebeding In principe zal de langstlevende slechts de helft van de nalatenschap, waaronder ook een deel van het gemeenschappelijk vermogen, in vruchtgebruik erven. De blote eigendom gaat naar de kinderen. Men kan in een huwelijkscontract echter geldig bedingen dat het gemeenschappelijk vermogen bij ontbinding door overlijden zal toebehoren aan de langstlevende, naar keuze van deze laatste. De langstlevende kan dan zelf kiezen wat hij met dit gemeenschappelijk vermogen wenst te doen, en welke elementen hij daaruit eventueel volledig voor zich wil houden. Op die manier moet er geen keuze gemaakt worden jaren vóór het overlijden. De langstlevende kan een keuze maken op het moment van de verdeling, wanneer hij of zij beter zijn financiële noden kan inschatten. biedt de langstlevende partner meer vrijheid bij het verdelen van het gemeenschappelijk vermogen.
Bij overlijden van één partner kan de andere kiezen:
- Welke goederen hij/zij wil erven in volle eigendom;
- Welke delen gewoon via het wettelijk erfrecht verdeeld mogen worden.
De langstlevende kiest dus op maat van de situatie, familiaal én fiscaal. Dat biedt meer flexibiliteit dan het klassieke verblijvingsbeding, dat alles in één beweging overdraagt.
Een keuzebeding: zelf kiezen wat je later wenst
Een keuzebeding biedt heel wat flexibiliteit. Bij het overlijden van een partner kan de langstlevende namelijk zelf beslissen welke goederen of vermogensbestanddelen hij of zij overneemt. Zo kan er rekening gehouden worden met de concrete gezinssituatie en de financiële noden op dat moment. Het zorgt voor meer zekerheid voor de langstlevende én laat toe om het evenwicht met de kinderen te bewaren.
Wil je weten of een keuzebeding iets voor jou is? Je
notaris
De notaris is zowel een openbare ambtenaar die bevoegd is om authentieke akten te verlijden, te bewaren en er afschriften van te verstrekken, als een juridische raadgever. De notaris komt tussen in heel wat domeinen: huwelijken, echtscheidingen, de koop van een onroerend goed, een erfenis na overlijden,…
De notaris wordt benoemd door de Koning.
De partijen kiezen vrij hun eigen notaris.
begeleidt je graag met advies op maat.