Wat mag je wel (of niet) vragen aan een kandidaat-huurder ?

Je bent eigenaar van een onroerend goed en je wil dat goed verhuren. Daar komt één en ander bij kijken. Want je onroerend goed wil je niet zomaar in handen laten van een huurder die zijn huurdersverplichtingen niet nakomt. Daarom vraag je wat achtergrondinformatie aan kandidaat-huurders. Maar opgelet, je mag niet zomaar alles vragen. Selecteren mag, discrimineren niet.

Een huurder ‘screenen’?
Als verhuurder heb je de vrijheid om je huurders te kiezen. Maar deze vrijheid is niet onbeperkt. Het principe van de contractuele vrijheid wordt begrensd door fundamentele normen en waarden, zoals het gelijkheidsbeginsel en het verbod op discriminatie. Om discriminatie tegen te gaan bepaalt de Vlaamse Woninghuurwet dat een verhuurder aan een kandidaat-huurder alleen de documenten mag opvragen die noodzakelijk zijn om na te gaan of de kandidaat in kwestie aan zijn verplichtingen als huurder zal kunnen voldoen. De regels zijn algemeen en abstract geformuleerd. In de praktijk is het dus niet eenvoudig om een legitieme selectie van een huurder te onderscheiden van een ongeoorloofde discriminatie. Er bestaan grijze zones.

Wat mag
Als verhuurder mag je enkel informatie van de kandidaat-huurder vragen die noodzakelijk is voor de verhuring. Het gaat om informatie over:

• zijn identiteit
• zijn woonplaats
• zijn inkomen

Wat mag niet
Informatie vragen over de geboorteplaats mag niet. Wat het inkomen betreft, mag je als verhuurder enkel naar de hoogte van het inkomen vragen, niet naar de aard (inkomsten verkregen als loontrekkende of zelfstandige) en niet naar de bron (een uitkering als vervangingsinkomen). Om de hoogte van het inkomen te kennen, mag je documenten zoals loonfiches, rekeninguittreksels of een  belastingaanslagbiljet vragen aan de kandidaat-huurder. Het opvragen van documenten die peilen naar de gezondheidstoestand of het gerechtelijk verleden van de huurder mag dan weer niet.

Een objectieve verantwoording?
Discrimineren is en blijft uit den boze. Maar een verschil in behandeling van de huurder maakt geen discriminatie uit wanneer het redelijk en objectief verantwoord wordt. Je kan hierbij denken aan een huurder die overmatige schulden heeft waardoor hij niet aan de huurdersverplichtingen kan voldoen. Discriminatie op basis van een handicap mag vanzelfsprekend niet. Maar als de woning door deze huurovereenkomst op een onredelijke manier aangepast moet worden, mag je de huurder met een beperking weigeren.

Een kandidaat-huurder afwijzen op grond van ras, huidskleur, afkomst en etnische of nationale afstamming kan echter nooit objectief worden verantwoord.